ŚWIDER. ZDROWY MIKROKLIMAT I ŚWIDERMAJERY

Bory sosnowe oraz meandrująca pośród nich rzeka Świder to charakterystyczny element krajobrazu Ziemi Otwockiej. W „tak pięknych okolicznościach przyrody” pod koniec XIX wieku powstało letnisko, a później – pierwsze nizinne sanatorium chorób płucnych. Inicjatorem oryginalnej drewnianej zabudowy letniskowej był rysownik Michał Elwiro Andriolli, który zaprojektował również kilkanaście budynków. Styl ten został nazwany przez Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego „świdermajerem”, a drewniana architektura z charakterystycznymi zdobieniami stała się magnesem przyciągającym w okolice rzeki Świder i Otwocka równie mocno jak tutejszy mikroklimat.

DLA KOGO

Spływ Świdrem to szlak łatwy i bezpieczny, a rzeka płytka, choć rozpiętość stanów wody sięga trzech metrów. Pływać można dolnym odcinkiem, gdy wody jest więcej, ponieważ przez większość roku poziom wody jest za niski. Rzeka ma zmienny nurt, a w wodzie widać głazy i powalone drzewa.

O RZECE

Świder to prawobrzeżny dopływ Wisły (89 km) ze źródłami w okolicy Stoczka Łukowskiego, uchodzący do Wisły na granicy miast Józefów i Otwock. To niewielka rzeka położona blisko Warszawy, której dolina w górnym biegu jest chroniona jako obszar Natura 2000, a w dolnym znajduje się w rezerwacie Świder. Rzeka płynie licznymi przełomami, meandruje i tworzy wodospady. Nadbrzeżne łęgi obfitują w roślinność, a woda nie tylko we florę, ale również w wiele gatunków ryb. Nad rzeką mieszka wiele gatunków ptaków, w tym rzadkie zimorodki i jaskółki brzegówki gniazdujące w skarpach. Spośród ssaków można spotkać wydry. Woda jest czysta, dno piaszczyste, podobnie jak wyłaniające się z wody wysepki i plaże.

GDZIE ROZPOCZĄĆ SPŁYW

Jednodniowy:
Wola Karczewska – Otwock – Wisła

PODCZAS SPŁYWU WARTO ZOBACZYĆ

• Otwock – drewniana zabudowa letniskowa w stylu świdermajer z przełomu XIX i XX wieku,
• Otwock Wielki – Muzeum Wnętrz znajdujące się w jednym z najpiękniejszych barokowych pałaców w Polsce.