Długie były spory o czas obchodzenia tego święta. Sobór Nicejski go ustalił roku 325, stanowiąc: iż Wielkanoc ma być zawsze obchodzoną w niedzielę w kwadrze pełni księżyca, po porównaniu dnia z nocą. Pełnia ta wielkanocna ani rychlej jak 22 marca, ani później jak 19 kwietnia przypaść nie może.
Dzielenie się święconem jajkiem i winszowanie wzajemne, wspólne jest całemu chrześcijańskiemu światu.
Po wsiach jest, i na Mazowszu jak wszędzie, zwyczaj po wyjściu z kościoła po nabożeństwie, ścigania się wzajemnego, by co-rychlej przy biec do domu i wziąć się do spożycia przygotowanego święconego jadła.
Oskar Kolberg, „Mazowsze”
