Sanktuarium Matki Boskiej Fatimskiej w Górkach przyciąga pielgrzymów z całej Polski. Jesienią, w okolicy dnia świętego Huberta, przejeżdżają tu zwłaszcza jego podopieczni: leśnicy, myśliwi i miłośnicy przyrody. Spragnieni odwiedzają tryskające w grocie źródełko uznawane za cudowne, a wszyscy przyjezdni wędrują lasem od stacji do stacji – trasą drogi krzyżowej. Ciekawa historia i malownicza okolica to dodatkowe atuty tutejszego sanktuarium, nic dziwnego, że jest ono jednym z najpopularniejszych miejsc pielgrzymkowych na Mazowszu.
Początki sanktuarium związane są z objawieniem, którego doświadczyli mieszkańcy wsi Górki w 1935 roku. Wracając z pól zobaczyli na skraju lasu kobiecą postać w białej szacie. Promieniowała od niej taka jasność, że natychmiast uznali, że widzą samą Matkę Boską. Dla upamiętnienia zdarzeń, które przypominały objawienie w Fatimie, proboszcz z Garwolina zaproponował zbudowanie w Górkach kapliczki, która otrzymała tytuł Matki Bożej Szkaplerznej.
Na początku nabożeństwa odprawiane były w niej raz w roku w Zielone Świątki, jednak z czasem, w okresie letnim, wierni gromadzili się na msze w każdą niedzielę. Ponieważ ich liczba stale się powiększała, postanowiono w pobliżu zbudować kościół.
Dziś stoi w nim figura Matki Bożej Fatimskiej, a pod nią marmurowy klęcznik z relikwiami błogosławionych Hiacynty i Franciszka, pastuszków z Fatimy. Co roku w każdą pierwszą sobotę miesiąca od maja do października odbywają się tutaj nabożeństwa fatimskie.
Na terenie sanktuarium znajduje się droga krzyżowa, której kapliczki rozmieszczono w pobliskich lasach, a z niewielkiej groty tryska źródełko uznawane za cudowne. Codziennie przychodzą tu wierni, by zaczerpnąć z niego wodę.
Na wzgórzu, obok domu rekolekcyjnego, stoi dwumetrowa figura Michała Archanioła. To patron zgromadzenia pracującego przy sanktuarium w Górkach. Za figurą znajduje się niewielka kapliczka – rekonstrukcja pierwszej, z 1935 roku, przy której powstała parafia i sanktuarium.
Na górce św. Michała stoi również dębowy krzyż upamiętniający postać księdza Jerzego Popiełuszki. Do krzyża, składającego się z czterech odrębnych, poświęconych czterem ewangelistom (najmniejszy wykonano z drewnianego katafalku, na którym spoczywała trumna z ciałem duchownego podczas jego pogrzebu), prowadzą dębowe schody ustawione między drogą a grotą św. Huberta.
Grota jest miejscem modlitw i spotkań tych, którym święty Hubert patronuje. Tłumnie robi się w jej pobliżu w październiku, gdy zjeżdżają się na specjalne msze w ich intencji myśliwi, leśnicy i miłośnicy przyrody.
